Nesin’in mizahını anlamak o dönemin şartlarını bilmekten geçer. Güldürür, düşündürür, hatta aymazlıktan uyandırır. Onun mizahı yüksek mevkileri kızdıran cinstendir. Bundandır ki ömrünün bazı bölümünü koğuşlarda geçirir. Ama yılmadan keskin zekasıyla ve hiciv dolu kalemiyle yazmaya devam eder.
Öykülerinde, romanlarında, anılarında topluma aynayı çevirir. Ne görürse onu yazar. Bu yüzdendir en çok okunan eserler onundur. Yabancı dile çevrilmiş eserleri çoktur. Hatta Orhan Pamuk, Nazım Hikmet gibi sanatçıların arasına girmiştir.
1961 yılında yayımlanan eseri Zübük halktan damıttığı taze mizahın bir ürünüdür. Konusu itibariyle Zübük, taşradan yetişmiş Zübükzade İbraam Bey’in halka vermiş olduğu vaatleri ve yine halkın çaresiz duygularını sömürerek siyaset hayatında yükselmesinden bahsediyor. Türkiye’de siyasetin bozuk çarkını, siyasetçilerin sömürü politikalarını, halkın sorgulamadan fanatizme yöneldiğini mizahi ve hicivli bir şekilde gözler önüne serdiği bu eserde, olay adamımız Zübük Bey halkı kandırarak önce belediye başkanı, sonra milletvekili olur.
1980 yılına gelindiğinde Atıf Yılmaz’ın senaryoya döktüğü eseri Kartal Tibet yönetir. Başrolde usta sanatçı Kemal Sunal vardır. Hikâye büyük çoğunluğuyla beyaz perdeye aktarılır. Filmde en etkileyici sahnelerden biri de muhaliflerle girilen seçim yarışında, “Cami mi, okul mu?” tartışmalarıdır. Zübük amacına ulaşmak için dini bir silah olarak kullanır. Rakibini dinsiz olarak göstererek halkın önüne atar. Aslında kasabada cami ihtiyacı olmamasına rağmen halk, dini duygularının sömürülmesine karşı koyamamıştır.
Sadece bir sahnesinde bile acı gerçekleri gözler önüne seren bu müthiş eser, tarihin tekerrürden ibaret olduğunu bize hatırlatıyor.
Son olarak Aziz Nesin’e yüreğinin büyüklüğü ve korkusuz kaleminin damlalarını bizden esirgemediği için teşekkür ediyorum.
Fotograf:tr.wikipedia.org
0 Yorumlar